ജോസഫ് പേറി, 1879 (🔊 pdf nwc).
ദൈവത്തില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടൊരു -നിര്‍ഭയമാം പാര്‍പ്പിടം
ഇത്രസൗഖ്യം എങ്ങുമേ- കാണുന്നില്ല സാധു ഞാന്‍
പല്ലവി
തന്റെ ചിറകിന്നു കീഴ് ദുര്‍ഘടങ്ങള്‍ നീങ്ങി ഞാന്‍
വാഴുന്നെന്തു മോദമായ്- പാടും ഞാന്‍ അത്യുച്ചമായ്
തന്റെ നിഴലിന്നു കീഴ് ഛഹ്നനായ് ഞാന്‍ പാര്‍ക്കയാല്‍
രാപ്പകല്‍ ഞാന്‍ നിര്‍ഭയന്‍ -ഭീതി ദൂരെ മാഞ്ഞുപോയ്
തന്റെ
ഘോര മഹാ മാരിയോ കൂരിരുട്ടിന്‍ വേളയോ
ഇല്ല തെല്ലും ചഞ്ചലം നാഥനുണ്ടു കൂടവെ
തന്റെ
ആയിരങ്ങളെന്നുടെ നേര്‍ക്കു വന്നെതിര്‍ക്കിലും
വീതിയുള്ള പക്ഷങ്ങള്‍ സാധുവേ മറച്ചിടും
തന്റെ
സ്നേഹശാലി രക്ഷകന്‍-ഖേടകം താന്‍ സത്യമാം
എന്റെ ചങ്കിലുണ്ടിതാ രക്ഷിതാവിന്‍ പേര്‍ സദാ!-
തന്റെ