ഹൊറേഷ്യസ് ബൊനാർ, 1846 (I Heard the Voice of Jesus Say). നാലാം ചരണം ഇംഗ്ലീഷില്‍ നിന്നും മലയാളത്തിലേക്ക് വിവര്‍ത്തനം ചെയ്തതു സൈമണ്‍ സഖറിയ, 2014 (1-3 ചരണങ്ങൾ തർജ്ജിമക്കാരൻ അജ്ഞാതം).

വോക്സ് ഡിലക്റ്റി, ജോണ്‍ ബി. ഡൈക്സ്, 1868 (🔊 pdf nwc).

• ഏതൻ‌സ്, ഫെലിച്ചേ ഡെ ജാർഡീനി (1716–1796) (🔊 pdf nwc)
• ബൊണാർ (ബ്രങ്ക്), ജോണ്‍ ഡി. ബ്രങ്ക്, 1904 (🔊 pdf nwc)
• ക്ലാർക്സ് ഗ്രോവ്, വില്ല്യം എ. ഓഗ്ഡൻ, 1872 (🔊 pdf nwc)
• കിങ്ങ്സ്ഫോൾഡ്‌, ക്രമീകരണം റൈഫ്‌വാൻ വില്യംസ്, 1906 (🔊 pdf nwc)
• ട്രൂമേൻ, ജോസഫ് പി. ഹോൾബ്രൂക്ക് (1822–1888) (🔊 pdf nwc)

ഹെൻറി വാർഡ്‌1887 മാർച്ച് 6 നു സന്ധ്യാ ആരാധനയ്ക്ക് ശേഷം അവസാനമായി പ്രസംഗപീഠത്തിൽ കുറച്ചു സമയം നിന്ന് ഗായക സംഘം ഈ ഗാനം പരിശീലിക്കുന്നതു കാതോർത്തപ്പോൾ വ്യക്തമായും ഹൃദയസ്പർശി ആയി അനുഭവപ്പെട്ടു. അവിടെ ഇരുന്നു അത് ആസ്വദിക്കവെ വഴിപോക്കരായ രണ്ടു അറബികൾ കൂടെ ഈ ഗാനം ആസ്വദിക്കാൻ കടന്നു വരുന്നതായി കണ്ടു. അദ്ദേഹം അവരുമായി സംസാരിക്കാൻ ഇറങ്ങി വന്നപ്പോൾ അവരെ മാറോടു അണച്ചു ചുംബിച്ചു.അത്തരം മനുഷ്യത്വപരമായ ഈ സ്പർശനത്തിനു ഇടയാക്കിയത് ഈ ഗാനം മുഖാന്തിരമാണോ അതോ നിർഭാഗ്യവാന്മാരായ ഈ രണ്ടുപേരെ മുന്നിൽ കണ്ടതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല. പക്ഷേ ഒന്ന് തീർച്ചയാണു, അദ്ദേഹം അവസാനമായി കേട്ടതു അവസാന ചരണത്തിന്റെ അത്യുച്ചത്തിലുള്ള: "യേശുവിൻ ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു" ഇത്യാതി ഉള്ള ആലാപനം ആണ്. എന്തെന്നാൽ കുറച്ചു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് നീണ്ട രാത്രിയുടെ നിഴലുകൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിത്യാത്മാവിന്മേൽ വീണപ്പോൾ, പുറം ലോകവുമായി അദ്ദേഹത്തെ ബന്ധിപ്പിച്ച വെള്ളി ചരടു അഴിഞ്ഞു പോയപ്പോൾ, എഴുപത്തിനാല് വർഷമായി സമൃദ്ധമായ ജീവനോടെ മർത്യമായ ശരീരത്തിൽ തങ്ങി നിന്നിരുന്ന ആത്മാവ് പിരിയാൻ മനസ്സില്ലാതെ പേരിന്നു മാത്രം അപ്പോഴുംതങ്ങി നിന്നിരുന്നു.കണ്ണുകളും ഇന്ദ്രിയങ്ങളും ആയിരങ്ങളോടു ഒരു നൂറ്റാണ്ടു സുവിശേഷം ഘോഷിച്ച അധരങ്ങളും നിശ്ശബ്ദമായി. അടിമത്വവിടുതലിന്നായി അവിശ്രാമം പ്രയത്നിച്ച തന്റെ ജീവിതം ഈ അലിവാർന്ന ഗാനം കൊണ്ടു അവസാനിക്കാൻ ഇടയായത് ഏറ്റവും അനുയോജ്യം ആയിരുന്നു. അതുപോലെ തെരുവിലെ രണ്ടു അറബികളെ തന്റെ ഹൃദയത്തോട് ചേർത്തു അണച്ചതു മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തെ താൻ ഏറ്റവും അധികം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്നതിന്റെ അടയാളവും ആയിരുന്നു!

മോറിസ്സണ്‍, പേജുകൾ 221–22