ഭൂലോകമാം വനാന്തരത്തിലൂടെ
നാൾതോറുമുള്ള യാത്രയതിൽ ഞാൻ
ക്ഷീണിച്ചു കാൽകരം കുഴഞ്ഞു നാവും
താണീടുന്ന സമയമെപ്പോഴും
യേശുവിൻ സ്നേഹമാം മടിയിൽ
ആശ്വസിക്കാം അനുദിനമെനിക്കു
എന്നാത്മാവിൻ നാശം ചെയ്തിടുവാനായ്
എന്നും ശ്രമിക്കുന്ന വൈരികളാം
സാത്താനും ലോകം ജഡം എന്നിവരിൻ
കൂർത്ത ശരങ്ങൾ എന്മേൽ ഏൽക്കുമ്പോൾ
രോഗങ്ങൾ മൂലം ദിനം തോറും എന്റെ
ദേഹത്തിൻ ശക്തി ക്ഷയിക്കുമ്പോഴും
ആശ്രയം സർവ്വം നശിച്ചീടുമ്പോഴും
ആശ്രിത വത്സലനാകുന്ന എൻ
ലോകത്തിൻ സൗഖ്യം ലേശവുമില്ലാതെ
ഏകാകിയായ ഞാൻ ദുഃഖിക്കുമ്പോഴും
മൽ സഖിമാർ കൈവിടുമ്പോഴും എന്നെ
വാത്സല്യത്തോടാണച്ചീടുന്ന എൻ