തോമസ് കെൻ, വിഞ്ചസ്റ്റർ കോളേജിലെ വിദ്യാർത്ഥികളുടെ ഉപയോഗത്തിലേക്കായുള്ള പ്രാത്ഥനാപുസ്തകം 1674. സങ്കീർത്തനങ്ങൾക്കു ഊന്നൽ കൊടുത്തിട്ടുള്ള വേദവാക്യഗാനങ്ങൾ മാത്രമേ ആരാധനക്കു പ്രത്യേകിച്ചും ഉപയോഗിക്കാവൂ എന്നു സ്ഥാപിത സഭകൾ വിശ്വസിച്ചിരുന്ന കാലത്താണു കെൻ ഈ ഗാനം രചിച്ചതു. പുതുതായി ആരാധന ഗാനങ്ങൾ രചിക്കുന്നതു പാപകരവും, ദൈവദൂഷണവും ആണെന്നും അത് പുതുതായി വേദവാക്യങ്ങൾ രചിക്കുന്നതിനു സമവും ആണെന്നും ചിലർ അക്കാലത്തു വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. ആ അന്തരീക്ഷത്തിൽ കെൻ ഈ ഗാനവും, മറ്റു ചില ഗാനങ്ങളും ‘വിഞ്ചസ്റ്റർ കോളേജിലെ ആൺകുട്ടികളുടെ മുറികളിൽവച്ചുള്ള സ്വകാര്യ ധ്യാനത്തിന്റെ മാത്രം ഉപയോഗത്തിലേക്കാണു’ എന്നുള്ള നിർദ്ദേശത്തോടുകൂടെയാണു പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്നതു. വിരോധാഭാസമെന്നു പറയട്ടെ, ഇതിന്റെ ഒടുവിലെ ചരണം നിരവധി പൊതുആരാധനാക്രമങ്ങളിലെ സ്തുതിഗീതമായി ഏറ്റവും അധികം ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നു. കെൻ അപേക്ഷിച്ചതനുസരിച്ചു ഈ ഗാനം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൂര്യോദയത്തിൽ നടത്തപ്പെട്ട ശവസംസ്കാരവേളയിൽ ആലപിച്ചതു ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായി. സൈമണ്‍ സഖറിയ, 2018.

ഡ്യൂക്ക് സ്ട്രീറ്റ്, ജോൺ ഹട്ടൻ, നോട് അനുകരണം 1793 (🔊 pdf nwc).

• ഡോൺ (ഫങ്ക്), ‘എ കംപൈലേഷൻ ഓഫ് ജെൻവിൻ ചർച്ച് മ്യൂസിക്ക്’ ൽ നിന്നും, രചന ജോസഫ് ഫങ്ക്, 4-മത് പ്രസിദ്ധീകരണം, 1847 (🔊 pdf nwc)
• മെയിൻസർ ജോസഫ് മെയിൻസർ, 1841 (🔊 pdf nwc)
• മോർണിംഗ് ഹിം, ഫ്രാൻകോയിസ് എച്ച്. ബർത്തലിമോൻ, 1785 (🔊 pdf nwc)
• ദി മോർണിംഗ് വാച്ച്, കാൾ എഫ്. പ്രൈസ്, 1913 (🔊 pdf nwc)